Ongelijkheid en onderdrukking zijn koloniale exportproducten

Feminist zijn, wat al jaren vrij hip is, bestaat in verschillende gradaties: van de feminist die in gelijkheid gelooft via de feminist die ‘FEMINIST’ op tassen, telefoonhoesjes en twitteraccounts heeft staan tot de feministische connaisseur die zich door zware genderstudieboeken heen werkt.

Ik bevond me in het gezelschap van die laatste categorie toen ik voor het eerst de term ‘dekoloniaal feminisme’ voorbij hoorde komen. Ik onderdrukte een zucht en rolde met mijn ogen. Wéér een nieuwe vorm van

Voldoen aan het schoonheidsideaal kost tijd en geld, maar je krijgt er wel iets voor terug: pretty privilege

Ik sta op mijn wangen bijtend voor de spiegel. Ik heb ze licht naar binnen gezogen en houd ze tussen mijn kiezen klem. Tieners, Tiktokkers en jongvolwassenen die hip mee proberen te doen, zijn in de greep van de mode, muziek en make-up van de jaren ’90 en Y2K (de eerste jaren nul) en ingevallen wangen horen daarbij. De volle wenkbrauwen en lippen van een paar jaar geleden maken plaats voor een dunnere variant en ook onze wangen moeten aan de lijn. Buccal fat removal, de cosmetische ingreep waarb

Mag ik ook gewoon Europeaan zijn? Over het ongemak van een misplaatst label

‘Hey Nnenna, ben jij dit?!’

Een oud klasgenootje.

We hebben elkaar jaren niet gesproken wanneer ik opeens een notificatie van haar ontvang. Bijgevoegd een foto.

Ik herken die zwarte sjaal. Ik herken de band van een olijfgroen Oilily schooltasje. Ik herken de fiets waar ik in groep zeven oh zo blij mee was en later dolgraag weer vanaf wilde. Ik herken mijzelf, op een foto die ik nooit eerder heb gezien, ingelijst aan een onbekende muur.

Uitleg volgt in een spraakbericht: ‘Ik was dus net na

Opinie | Studenten zijn wandelende cv’s geworden

Treurig hingen een studiegenootje en ik aan de telefoon: onze diploma-uitreiking is het vieren niet waard. We zitten twee punten af van een cum laude en dat maakt onze master futiel. De waarde van ons onderwijs is de afgelopen decennia steeds belangrijker geworden. Onderwijs is namelijk, zo werd ons geleerd, ‘een investering in jezelf’. En dat investeren zorgt voor stress.

Econoom Gary Becker bedacht in de jaren zestig de ‘human capital theory’: het idee dat mensen, als een product van de markt

De postraciale samenleving blijkt vooralsnog een illusie

Het is de eerste week aan mijn nieuwe universiteit en ik loop samen met een pas ontmoete studiegenoot over de campus. Ze vraagt mij of ik lid wil worden van de African and Caribbean Society (acs), een vereniging waar Black & Minority Ethnic (bme) studenten onderwerpen als Black Lives Matter (blm) aankaarten. We hebben feestjes en lezingen zegt ze, je ontmoet leuke mensen met wie je kunt praten over de ‘struggle’.

Ik houd niet van hokjes, ik denk niet aan kleur en heb al helemaal geen zin om sam

Column | Zelfs in het Frans antwoorden mag niet: 0 punten

Het gaat mij niet alleen om de croissants. Niet slechts het mooie weer, de parfum of de symmetrische tuinen. Ik houd van de Fransen omdat zij een lange vermoeiende file kunnen veranderen in een gezellige samenkomst van auto’s die net zo soepel stilstaan als een beekje stroomt. Van het Franse filebeleid weet ik niets, behalve dat zwarte zaterdag nog steeds bestaat. Wel weet ik dat ik liever in een embouteillage sta dan in de file. Ik weet dat brouillard in de tuin fabelachtiger is dan grauwe mist

Ik heb toch besloten afscheid te nemen van wiskunde

Het vak wiskunde is vorige week woensdag officieel afgesloten (de optie herexamen laten we nog even buiten beeld). Met die afsluiting begint dus ‘de rest’ van ons leven waarin we onze wiskundige vaardigheden kunnen gebruiken.

Vanaf nu kunnen we berekenen hoeveel verschillende combinaties mogelijk zijn tussen alle kleren die in de kast hangen om het kiezen van een outfit gemakkelijker te maken, we kunnen bepalen of het grafiekje dat gebruikt wordt in een gezichtscrèmereclame lineair of exponenti

Nooit gedacht te moeten rekenen bij Nederlands

Concentreer je! De eerste twee minuten van mijn kostbare tijd zijn verspild aan het uitrekenen hoelang ik over elke opgave mag doen. Gelukkig telt de rekentoets dit jaar nog niet mee, want twee minuten nodig hebben voor zo’n sommetje is best gênant.

Ik had dan ook nooit verwacht te moeten rekenen tijdens een examen Nederlands, maar ze zeggen dat het helpt om je tijd te ‘managen’. Het zou fijn zijn als er ook iets bestond (niet in de vorm van een pilletje) dat helpt om je concentratie te managen

Het lijkt op zakgeld dat ingehouden wordt

Voor iedereen die straks in mei in de aula of gymzaal achter een tafeltje zit te pennen: denk nog eens terug aan het moment dat je op Hyves of in je schoolagenda opschreef in welk jaar je eindexamen zou doen. Je vulde in: 2015. Dat klonk als een verre toekomst waarin alles anders zou zijn: serieuze gesprekken voeren, uitgaan, een kop boven alle andere leerlingen uitsteken en in de tussenuren op het schoolplein in de zon zitten. Het opschrijven van dit jaartal voelde als sciencefiction. 2015 was